Wydawca treści
Rezerwat przyrody
Mszar w rezerwacie Czarci Staw (fot. K. Kosiba)
Tablica urzędowa (fot. Ł. Galimski)
Rezerwat przyrody obejmuje obszary zachowane w stanie naturalnym lub mało zmienionym, ekosystemy, ostoje i siedliska przyrodnicze, a także siedliska roślin, zwierząt i grzybów oraz twory i składniki przyrody nieożywionej, wyróżniające się szczególnymi wartościami przyrodniczymi, naukowymi, kulturowymi lub walorami krajobrazowymi
Na terenie Nadleśnictwa Złotów znajduje się 1 rezerwat przyrody „Czarci Staw" o powierzchni 4,91 ha położony koło drogi między Złotowem a Płoskowem w leśnictwie Łączyń oddz. 76 a. Jest to rezerwat torfowiskowy.
Rezerwat przyrody „Czarci Staw" utworzony został na mocy zarządzenia Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 26 listopada 1990 r. (MP Nr 48 poz. 366 z 1990 roku). Zgodnie z tym zarządzeniem celem ochrony w rezerwacie jest „zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych stanowisk rzadkich turzyc: strunowej i torfowej na torfowisku mszarnym zarastającym jezioro". Obecnie obowiązującym aktem prawnym jest Zarządzenie nr 3/11 Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Poznaniu z dnia 8 marca 2011 r., w sprawie rezerwatu przyrody „Czarci Staw". Zgodnie z tym dokumentem celem ochrony rezerwatu jest zachowanie kompleksu ekosystemów związanych z zarastającym jeziorem Czarci Staw, a zwłaszcza mechowisk, torfowisk przejściowych i wysokich wraz z rzadkimi elementami flory i fauny.
Rezerwat położony jest w obniżeniu, będącym pierwotnie dnem jeziora lodowcowego, obecnie w stanie zaawansowanego zaniku. Proces zarastania zbiornika doprowadził do wykształcenia kompleksu mechowisk i torfowisk mszarnych (przejściowych), stanowiących ostoję wielu rzadkich i zagrożonych gatunków roślin, w tym uznanych za elementy borealne lub relikty klimatyczne W rezerwacie na szczególną uwagę zasługuje bardzo liczna populacja mchu sierpowca błyszczącego (Hamatocaulis vernicosus).
Ekosystemy znajdujące się na terenie rezerwatu można zaliczyć do trzech typów ekologicznych:
- zaawansowane w procesie zanikania i wypłycania jezioro Czarci Staw,
- torfowiska przejściowe i mechowiska,
- brzeziny i olsy torfowcowe.
Najnowsze aktualności
Polecane artykuły
Hodowla lasu
Hodowla lasu
Drągowina sosnowa - tutaj wykonujemy zabieg trzebieży (fot. Ł. Galimski)
Przygotowanie gleby w wywyższone wałki (fot. Ł. Galimski)
Nowe pokolenie lasu zaczyna się na szkółce leśnej (fot. B. Standio)
Pług aktywny do przygotowania gleby (fot. Ł. Galimski)
Drzewa do wycięcia zaznacza się zaciosami (fot. Ł. Galimski)
W Nadleśnictwie Złotów powszechnie stosuje się sadzenie jesienne (fot. Ł. Galimski)
Od 2013 roku w Nadleśnictwie Złotów stosuje się sadzarki do odnowienia lasu (fot. Ł. Galimski)
Powierzchnia przygotowana do odnowienia (fot. Ł. Galimski)
Hodowla lasu należy do podstawowych dyscyplin nauk leśnych i głównych gałęzi działalności gospodarczej w lesie. Problematyka techniki hodowli lasu jest bardzo rozległa i obejmuje m. in. rębnie czyli sposoby zagospodarowania lasu, odnawianie lasu, pielęgnowanie drzewostanów, hodowlę selekcyjną i szkółkarstwo leśne.
Zagospodarowanie lasu
Z zagospodarowaniem lasu wiąże się stosowanie odpowiednich rębni. Spośród rębni stosowanych w Nadleśnictwie Złotów najpowszechniejsze są rębnie gniazdowe: IIIa - zupełna i IIIb - częściowa. W latach 2023-2032 zaplanowane jest stosowanie tych rębni na powierzchni 1917 hektarów. Na kolejnym miejscu jest rębnia zupełna pasowa Ib, której planowana na wspomniane dziesięciolecie powierzchnia wynosi 594 ha. Pozostałe rębnie stosowane w Nadleśnictwie Złotów to rębnia częściowa pasowa IIb oraz stopniowa gniazdowa udoskonalona IVd. Na powierzchniach po cięciu rębnym pozostawia się fragment starodrzewu do naturalnego rozpadu w postaci tzw. kęp ekologicznych (biogrup)
Powierzchnie po wyciętym drzewostanie są odnawiane w sposób sztuczny. Wymaga to najczęściej przygotowania gleby. Pozostałości pozrębowe (igliwie i drobne gałęzie) pozostają na powierzchni i są rozdrabniane przy użyciu specjalnego sprzętu - rozdrabniaczy. Dzięki temu wzbogacają glebę o substancję organiczną i poprawiają jej właściwości fizykochemiczne i biologiczne. W Nadleśnictwie stosuje się najczęściej mechaniczne, częściowe przygotowanie gleby polegające na wyoraniu bruzd ze spulchnieniem dna. Do tego celu używa się pługów aktywnych. Na glebach, które nie mają tendencji do zachwaszczania, bez pokrywy roślinnej praktykowane jest sadzenie bez przygotowania gleby. Najczęściej stosowanym sposobem odnowienia lasu jest odnowienie sztuczne polegające na sadzeniu ręcznym. Od 2013 roku w Nadleśnictwie Złotów stosuje się również sadzarki do sadzenia mechanicznego. Rzadziej stosowane jest odnowienie naturalne, chociaż jego udział w ostatnim czasie wzrasta. Na lata 2023-2032 zaplanowano odnowienie lasu na powierzchni ponad 1500 hektarów.
Pielęgnowanie lasu
Pielęgnowanie lasu, tak jak jego odnawianie, należy do najważniejszych zadań hodowli lasu, służących realizacji przyjętego celu hodowlanego. W zależności od okresu życia w jakim znajduje się drzewostan (faza rozwojowa) wyróżniamy następujące rodzaje zabiegów pielęgnacyjnych.
- Pielęgnacja upraw obejmuje niszczenie konkurencyjnej roślinności i pielęgnację gleby oraz wykonywanie czyszczeń wczesnych (CW)
- Pielęgnacja młodników obejmuje prowadzenie czyszczeń późnych (CP)
- Trzebieże wczesne (TW) wykonywane są w fazie drągowiny
- Trzebieże późne (TP) wykonywane są w drzewostanach dojrzewających
| Czynność | Powierzchnia [ha] |
| Pielęgnowanie gleby | 420 |
| Pielęgnowanie upraw (CW) | 335 |
| Pielęgnowanie młodników (CP) | 1 385 |
| Trzebieże wczesne (TW) | 1 965 |
| Trzebieże późne (TP) | 8 016 |